Doen we de dingen bij toeval, of
omgekeerd: is het toeval dat we er zijn? Alsof de diepte onder ons
gaapt en ieder schommelt en wiegt boven de golven, zoals poppen aan
een koord. Het duizelt rond en in onze oren. Vanwaar komt dat
geluid? Kwakend varen we haven in en uit, dan knorren om ter luidst.
De ene een opgeblazen kikker, de ander een volgevreten zwijn. Op een
dag breekt de lijn. Is het dan dat het ophoudt en wij niet meer
zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten